Test: 2020 Yamaha Tricity 300 driewiel motorscooter (autorijbewijs) - Testmotor.nl (2024)

Met de nieuwe 2020 Tricity 300 gaat Yamaha eindelijk overstag: het is de eerste van haar lijn van Leaning Multi Wheels (LMW) die geschikt is om met een B-autorijbewijs te besturen. Yamaha kwam al eerder met LMW’s voor het A-rijbewijs op de markt, maar omdat het 3-wiel concept geen voordelen biedt voor mensen die al een motorrijbewijs hebben, waren die niet aan de straatstenen te slijten, hoe briljant knap gemaakt ook. Door de spoorbreedte van de voorwielen breder dan 46 cm te maken en een voetrem toe te voegen, is nu dan toch eindelijk de eerste Yamaha ‘auto’ een feit. Daarmee stapt het eigenwijze merk over van een ultra-slimme technische oplossing voor een niet bestaand probleem, naar een praktisch alternatief voor woon-werk-automobilisten die hun “B” vóór 2013 haalden en de files beu zijn.

Driewielers
Hoewel het systeem van Yamaha technisch wat anders werkt, is de nieuwe Tricity natuurlijk vooral een aanval op de jaarlijks 15.000 stuks grote, Europese markt die door Piaggio met de MP3 wordt gedomineerd, met de kruimels die overblijven voor de Peugeot Metropolis. Het principe is gelijk: van een motorscooter haal je de voorkant af, die je vervangt door een systeem waarbij je twee voorwielen hebt, op voldoende afstand van elkaar zodat je aan de autowetgeving kan voldoen. Punt is daarbij wel dat de MP3-met-Akrapovic qua imago momenteel niet voor iedereen even aantrekkelijk is; het opvallend andere uiterlijk van de Yamaha kan in die strijd misschien een voordeel zijn.

Drie wielen
Technisch is er overigens echt wel verschil: waar (kort door de bocht) Piaggio per wiel twee korte veerpoten onderaan een soort kroonplaat plaatst, heeft Yamaha voor elk voorwiel een volledige voorvork, dus eigenlijk heeft de Tricity 300 twee voorvorken voorop een XMAX300 scooter gebouwd. Logischerwijs moet die dubbele voorvork ook twee keer gewogen èn betaald worden, waardoor de Tricity 300 maar liefst 60 kilo meer dan de “gewone” XMAX300 weegt en 2500 euro duurder is. Tel daarbij het wat zwaardere sturen op, en je begrijpt waarom LMW’s bij motorrijders geen schijn van kans maken, ondanks de beloofde extra grip aan de voorzijde.

Voor automobilisten
Maar: de Tricity 300 is dan ook niet bedoeld voor motorrijders, maar voor mensen die op zoek zijn naar persoonlijke mobiliteit. Vooral logisch in deze tijd waarin het openbaar vervoer niet populair is, waardoor er zeker nog meer druk op de (snel)wegen gaat komen. Dan is diezelfde Tricity opeens een zéér aantrekkelijk alternatief, zonder moeilijk gedoe met een motorrijbewijs, want dat haal je tegenwoordig ook pas na veel gehannes met drie verschillende examens. Door de komst van de driewielers is elke dag uren in de file staan een eigen keuze geworden, want je zou ook gewoon tussen de file door mogen rijden.

Draaien en gaan
Rijden is té simpel: als je ooit op een scooter hebt gereden of niet al te onhandig met een fiets bent, kan je ook prima met deze 300 met dubbele voorvork op pad. Voor het opstappen even kijken leert dat ook deze Yamaha prachtig is afgewerkt, het verschil met de concurrentie is daar duidelijk te zien. Dan opstappen, handrem eraf met de linkerhand, beetje prutsen met de ingewikkelde sleuteldraaiknop die contact heeft met de keyless sleutel in je broekzak, gas geven en rijden maar. Echt, zo simpel is het. Niet schakelen, geen moeilijk gedoe, maar simpel “Twist & Go”.

Veilig
De rest van de bediening is ook heel eenvoudig. Rechts op het stuur de voorrem, links bedien je het gecombineerde systeem en als bonus is er ook nog een voetrem op de rechter treeplank, die daar overigens wel irritant in de weg zit. Dan nog een losse handrem en onderhuids nog een heel veiligheidsnet met ABS en een gecombineerd remsysteem, waarbij de remkracht tussen achter- en voorwielen wordt verdeeld. Waardoor je dus niet alleen supersnel, maar ook veilig thuiskomt. Remmen gaat in eerste aanleg niet heel erg agressief, maar als je eenmaal flink doorknijpt, lijken de twee voorwielen zich in te graven en sta je opeens heel snel stil.

Zoals gezegd is de driewieler achter het balhoofd eigenlijk een XMAX 300 motorscooter. Het 292 cc eencilinder motorblok loopt erg goed en vlot en de traploze CVT-automaat van de Yamaha is zeer prettig ingesteld en pakt altijd direct en vlot op. Wel merk je dat de 60 kilo van de dubbele voorvork acceleratievermogen kosten. Op die manier bekeken zou het dan ook eigenlijk logischer geweest zijn als ze de XMAX 400 als donor hadden genomen, want daarmee zou je nog nèt wat vlotter bij elke verkeerslicht weg kunnen sprinten. Hoewel, ook bij de 300 moeten zelfs de elektrische auto’s hun best doen om bij te blijven, al fluiten ze je op snelweg wel makkelijk voorbij, als je met flinke tegenwind maar 120 haalt. Wind mee brengt weer 150 op de meter. Maar, als je jezelf bedenkt dat deze scooter bij normaal rijden 1 op 30 moet doen, kan je alle milieufanatici nog meer geruststellen, want omgerekend haalt die Tesla zo’n minuscule footprint never nooit.

Standing Assist
Yamaha heeft het rijden lekker simpel gehouden, maar stilstaan onnodig ingewikkeld gemaakt. Als je naar een stoplicht rijdt en bijna stilstaat, kan je met je linker wijsvinger de “Standing Assist” knop indrukken, waardoor de driewieler na een luide piep rechtop blijft staan, zodat je je voeten niet op de grond hoeft te zetten. Zonder die knop zou je gewoon omvallen als je je voeten niet neerzet, net als bij een gewone scooter. Echter, dat Standing Assist systeem biedt nog wat ruimte voor zijwaartse beweging en zet de scooter niet volledig rechtop als je zelf niet al volledig rechtop aan kwam rijden, wat er vaak voor zorgt dat je stilstaand toch geen volledig evenwicht hebt. Dat versterkt zich nog eens als je bij het wegrijden als niet direct voluit rechtuit kan. Oftewel: het werkt alleen als je kaarsrecht aan komt rijden en weer kaarsrecht en volgas weg kan rijden, waardoor je het steeds minder gaat gebruiken. Het idee is aardig, maar de uitwerking nog zo onvolwassen dat het net zo goed weggelaten kan worden, dat scheelt ook een hoop gedoe met piepjes en knipperlampjes.

Stabiel
De Tricity is bedoeld voor de “stedelijke omgeving”. Door het gebruik van grotere, 14 inch wielen en een iets meer gedempt stuur/veersysteem, is de Yamaha echter wel wat minder flitsend door de stad dan een gewone scooter of een Italiaanse driewieler. Dat betekent overigens zeker niet dat je er niet razendsnel mee door de stad komt. Per definitie hebje maar de helft van de rijtijd van elke auto nodig, vooral als je gemerkt hebt dat een stoeprandje, tramrails of gladde klinkers door de twee voorwielen nooit eng aanvoelen. Tussen twee verkeersstromen naar het stoplicht voorkruipen gaat net zo goed als op een gewone scooter, maar het is iets meer precisiewerk tussen de buitenspiegels door. Dan weer gas en gaan. De Tricity neemt nog meer voorsprong op de buitenweg of snelweg, waar de extra stabiliteit van wielmaat en dubbele voorvork meerwaarde bieden. Zo wordt de Yamaha de beste keuze als je dagelijks door snelweg-filegebied moet.

Simpel
Naast de slimme techniek is de Yamaha eigenlijk een heel simpele scooter. Superstrak afgewerkt en technisch bijna volmaakt, maar verder gewoon een rechttoe-rechtaan motorscooter. Een enorme 43,5 liter aan bergruimte onder het zadel, fijne windbescherming door de bredere voorkuip, een aardige ruit en een simpel LCD-dashboard. Geen mooi dashboard zoals in je leaseauto en geen verbinding met je smartphone zijn wel gemiste kansen, maar versterken het imago van de Yamaha als woon-werkpaard. Qua elektronica is er wel weer traction control, wat voor 28 PK wat over de top lijkt, maar aan de andere kant kan je nooit veiligheidsfuncties genoeg hebben, zeker niet als tramsporen en geverfde strepen op het wegdek in Nederland regelmatig nat zijn.

Conclusie
Als vervanger van een gewone motorscooter is de Tricity kansloos, maar als concurrent van een auto of openbaar vervoer bij voorbaat al de winnaar. Voor die doelgroep biedt de Yamaha Tricity een slimme, veilige en vooral snelle oplossing. Daarbij is de afwerking van zeer hoog niveau, maar het LCD-dashboard in 2020 wel wat karig. De enige onvoldoende is er voor Standing Assist, maar die kan je gewoon vergeten, het zit je immers nooit in de weg. Zo is de Yamaha Tricity 300 de allerslimste manier van vervoer voor iedereen die geen zin heeft om motorrijder te worden, maar die wel altijd op tijd op het werk wil aankomen, 1-op-30 een prima deal vindt en nooit meer wil betalen voor parkeren.

Tekst: Iwan van der Valk. Fotografie: Levi Trommelen. Video: Reno @ VanDijkMedia.

Technische gegevens 2020 Yamaha Tricity 300